Arica aan zee
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Corien, Jos en Paul
15 September 2015 | Chili, Arica
Met de bus naar Tacna aan de Chileense grens, waarna we overstappen op een taxi om de grens over te steken(in een taxi minder mensen dus minder kans op problemen aan de grens!).
Arica is een 'moderne' stad , die erop het eerste gezicht niet interessant uitziet. We hebben 1 overnachting hier. We beklimmen een rotspunt aan zee met mooi uitzicht over de stad. Allerlei generaals worden er geëerd waaronder Pinochet(!?)
Er vliegen gieren rakelings over die we op de foto proberen te vangen.
Na de lunch besluiten we het haventerrein te verkennen. We komen langs viskraampjes waar de vangst van de dag word schoongemaakt en verkocht (Paul blijkt gisteren zwaardvis gegeten te hebben). Op het haventerrein lopen we naar het water en zien we tot onze verbazing pelikanen op de dakranden zitten.
En in het water ligt een groep zeeleeuwen te wachten tot er van de kant visresten worden gegooid. De dieren liggen tussen het plastic afval, best een treurig gezicht. Maar wel prachtige dieren om te zien. We blijven foto's knippen; vooral Corien weet van geen ophouden. Een haven is geen moment saai. We maken een tocht op een boot om de haven vanaf zee te zien en zien zeeleeuwen op boeien in zee dobberen.
We eten nog wat en gaan met de taxi naar het busstation om de nachtbus naar San Pedro de Atacama te pakken; een reis van 11 uur(gelukkig de laatste nachtbus).
Arica is een 'moderne' stad , die erop het eerste gezicht niet interessant uitziet. We hebben 1 overnachting hier. We beklimmen een rotspunt aan zee met mooi uitzicht over de stad. Allerlei generaals worden er geëerd waaronder Pinochet(!?)
Er vliegen gieren rakelings over die we op de foto proberen te vangen.
Na de lunch besluiten we het haventerrein te verkennen. We komen langs viskraampjes waar de vangst van de dag word schoongemaakt en verkocht (Paul blijkt gisteren zwaardvis gegeten te hebben). Op het haventerrein lopen we naar het water en zien we tot onze verbazing pelikanen op de dakranden zitten.
En in het water ligt een groep zeeleeuwen te wachten tot er van de kant visresten worden gegooid. De dieren liggen tussen het plastic afval, best een treurig gezicht. Maar wel prachtige dieren om te zien. We blijven foto's knippen; vooral Corien weet van geen ophouden. Een haven is geen moment saai. We maken een tocht op een boot om de haven vanaf zee te zien en zien zeeleeuwen op boeien in zee dobberen.
We eten nog wat en gaan met de taxi naar het busstation om de nachtbus naar San Pedro de Atacama te pakken; een reis van 11 uur(gelukkig de laatste nachtbus).
-
16 September 2015 - 21:51
Jan:
Jullie zijn terecht gekomen in een wereld die we eigenlijk hier niet kennen. Daarom ook zo indrukwekkend, omdat alles anders is dan wij hier in Europa gewend zijn. Mooi om op deze manier jullie reis mee te kunnen maken :) -
17 September 2015 - 03:56
Wim:
Gelukkig zitten jullie ver, meer dan 1000 km, van het gebied waar vannacht aardbevingen hebben plaats gevonden. Dat is in de regio van het plaatsje Illapel,
200 km boven Santiago. (Las dit bericht vannacht op nu.nl)
Greetz en veel plezier daar in de woestijn, Wim -
17 September 2015 - 17:00
Elsbeth:
Hallo Jos,
In 1985 was ik ook 's in Arica. In mijn herinnering waren 't zeehonden in de haven; op jullie foto's zie ik 't nu ook: het zijn zeeleeuwen. Geniet van jullie reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
